Szczos' znajdesz, a szczos' zahubysz znow,
U prozorych snach zhadaw łjubow,
Dni i noczi lljut'sja, jak zawżdy,
De spałyły my swoji mosty,
Swoji mosty...

Pryspiw:
De pam’jat'? De radist'?
De spokij? De serce moje? –
Ja pytaw.
De szczastja, de mrija, de witer,
Tam sonce twoje – ja zhadaw.
De pam’jat'? De radist'?
De spokij? De serce moje? –
Ja pytaw.
De szczastja, de mrija, de witer,
Tam sonce twoje!

Zamurowani u chołod widczuttja,
Tajemnyczi, bezmeżni, jak żyttja.
Te, szczo ty kazała wczora uwi sni:
Załyszy meni swoji sołodki dni,
Sołodki dni!..

Pryspiw (2)

Tam sonce twoje!
Sonce twoje! Sonce twoje!