Dumy moji, dumy moji,
Łycho meni z wamy!
Naszczo stały na paperi
Sumnymy rjadamy?..
Czom was witer ne rozwijaw
W stepu, jak pyłynu?
Czom was łycho ne pryspało,
Jak swoju dytynu?..
Bo was łycho na swit na smich porodyło,
Poływały slozy... czom ne zatopyły,
Ne wynesły w more, ne rozmyły w poli?..
Ne pytały b łjudy – szczo w mene bołyt'?
Ne pytały b, za szczo prokłynaju dołju,
Czoho nudżu switom? "Niczoho robyt'"...

Żurboju
Ne nakłyczu sobi doli,
Koły tak ne maju.
Nechaj złydni żywut' try dni –
Ja jich zachowaju,
Zachowaju zmiju łjutu
Koło swoho sercja,
Szczob worohy ne baczyły,
Jak łycho smijet'sja...
Nechaj dumka, jak toj woron,
Łitaje ta krjacze,
A serdeńko sołowejkom
Szczebecze ta płacze
Nyszkom – łjudy ne pobaczat',
To j ne zasmijut'sja...
Ne wtyrajte ż moji slozy,
Nechaj sobi lljut'sja,
Czuże połe poływajut'
Szczodnja i szczonoczi,
Poky popy ne zasypłjut'
Czużym piskom oczi...