Pryspiw:
Wodolij, wodolij, wodolij,
Skilky wody ty prolljesz szcze na nas?
Wodolij, wodolij, wodolij,
Skilky nam czuty cej nabir fraz?
Twoji pisni łehki jak woda
W nych cikawoho nul, łysze jerunda
Wodolij, wodolij, wodolij,
skilky szcze bude łytys' woda?

Chtos' zajmajet'sja sprawamy, ty wodu lljesz
Ty niczoho ne robysz, ty nawit' ne p’jesz
Twoji ruky trymajut' posud bez dna
Woda lljet'sja, jiji pohłynaje zemlja
Na zemli rostut' łjudy i inszi rosłyny
I wony znajut' czitko, szczo nebo je synim
Wony chodjat' do szkoły i wczat'sja nauci
U nych dowhe korinnja, wono lize po suszi

Pryspiw

Ty jim maw rozkazaty, zwidky wse wzjałos'
Ta wony ne poczujut', wony widirwałys'
Wony bihły po kołu, łbamy stiny łamały,
Rikam spaty spokijno wony ne dawały
Tak buło b use dali, cikawi detali
Wsi sekretni manewry, wony płanuwały
A tut zwidky? Ne znaju!
Z’jawljajeszsja ty i puskajesz na nas okeany wody

Pryspiw