Lil Duk:
Odyn pacan, buw sobi, sobi żyw,
Wes' czas ris w torczach, huljaw i tusyw.
Ne robyw nikoły zła, ałe j dobra ne robyw,
Byw bajdyky z druzjamy i wżywaw szczo chotiw.
Piwdnja, wsju nicz, tusowky, kłuby,
Wohoń i woda ta midni truby.
Sam po sobi win buw, dałeko ne kał,
Chodyw rehuljarno i ne marno w sportzał.
Ideał diwczat, slidkuwaw za soboju,
I ne dumały diwczata, pry ńomu hołowoju.
W pacana osnowna, wyrobyłas' zwyczka,
Minjaty diwczat, jak rukawyczky.
Tocznisze jak nosky, deń nosyw, potim skynuw,
Serce na szmatky w prekrasnoji połowyny.
Ta jakos' w drużbaniw, win pryjnjaw hram sto,
I DTP na dorozi, pacan rozbywsja w awto.

Roman Łewandows'kyj:
Choczet'sja żyty – żywy, tjahne pomerty – wmyraj,
W kożnoho swoje pekło, w kożnoho swij raj.
Zawtrasznij deń upijmaje w klitku, tikaj, ne tikaj,
Never give up, never sorry, never cry...

Lil Duk:
Pulsu ne buło, widkaczały – tak powezło,
5 pałata, płacze mama, tato.
I tut p’janyj likar, perepłutaw liky,
Wkołow jakus' sznjahu, pacan zakryw powiky.
Zupynyłosja serce, obłyczczja zblidło,
Temnyj tonel i w kinci – switło.
Za switłom tuman i hołos nizwidkyky:
Ty pryjichaw, pacan, na dobranicz, ditky.
Ty tratyw żyttja na sebe samoho,
Ne prosyw niczoho, ta j ne dawaw niczoho.
Tuman u żytti. Twij wyrok – na hrani,
Bud' wiczno samotnij u c'omu tumani.
I pacan iz żachom zakryczaw szczosyły,
Swidomist' rewiła u poszukach tiła.
Z’jawywsja puls. Wyhrano bij.
Na szczokach slozy. Pacan żywyj.

Roman Łewandows'kyj:
Choczet'sja żyty – żywy, tjahne pomerty – wmyraj,
W kożnoho swoje pekło, w kożnoho swij raj.
Zawtrasznij deń upijmaje w klitku, tikaj, ne tikaj,
Never give up, never sorry, never cry... (wes' kupłet – 3)

Lil Duk:
Choczet'sja żyty, bery i żywy,
Tjahne pomerty, dawaj pomyraj.
Kożnoho z nas znajde swoje pekło,
Kożnoho z nas widszukaje swij raj.
Zawtrasznij deń upijmaje u klitku,
Choczesz, ne choczesz, tikaj, ne tikaj.
Never give up, never sorry, never cry...