Hen, de Werchowyna,
Pysana krynycja,
Sribna w nij woda;
Powedu ja syna
Do dzwin-dżereła.

Iduczy kriz' puszczu,
Chaj poryne w tyszu,
Szczo stojit' wdowkil,
I widczuje suszczyj
Pradidiws'kyj bil.

Powedu ja syna
Czerez połonynu,
Trawy de cwitut',
Chaj piznaje sywu
Pradidiws'ku sut'.

Wywedu ja syna
Na wysoku horu –
U zachmarnu wys',
Szczob pid nebom synim
Z prawdoju zridnyws'.

Szczob z krynyci w skeli
Win wody napywsja,
Szczo z zemnych porid
J uwibraw tu syłu,
Szczo nasz żywyt' rid.
Sławnych bojkiw rid!