Chocza i nastały tjażki czasy
Nam ne straszno, bo my razom
Chodimo zi mnoju – piszły
My powernemos' tudy, zwidky wtikły
Ne bijsja, ja tebe trymaju za ruku
Ne widpuszczu, łysze micno obijmu
Obijmu, zaspokoju i skażu:

Ne wse tak straszno
Jak nam zdawałosja
Idy, hljań u wikno
I możływo pobaczysz
Jak sonce probywajet'sja
Kriz' chmary
De ptaszky u wysocziń zlitały,
Ałe jich tam zaraz nema,
Bo jich pohłynuła pit'ma

Wse u naszych rukach
Syła ne w kułakach,
A w naszomu dusi,
Jakyj my donesemo do łjudej,
Jaki ne wtratyły wiry
I my zrobyły te, szczo chotiły
My powernuły jim kochannja
I powernuły bez zitchannja
Razom z namy buła nadija,
Jaka zawżdy porjad z namy żywe
Tak samo jak i nasza dusza...
Jaka nikoły ne wmre

Tjażki czasy uże pozadu,
Ałe wse odno
Załyszyły na serci ranu
Jaka wże ne zahojet'sja nikoły
Zwyczajno je w żytti taki prokoły,
Koły ty czerez czornu smuhu
Spitknuwsja i upaw
Ałe piznisze wstaw i zapytaw
Możływo w Boha
A możływo prosto w neba
Czomu?
Widpowidi ty wże ne czekajesz
Tomu, szczo prekrasno znajesz
Szczo tobi jiji ne poczuty
I wse, szczo załyszajet'sja
Ce prosto buty