1
Moje kochane misto, misto nadiji.
Dusza widpoczyne, a serce zradije.
I ja ne baczu w ńomu nijakoji wady,
Bo to je kochane misto Hradyz'k.

2
Moje kochane misto, de more i hory.
I ja ne znaju w ńomu nijakoho horja.
A sered druziw tut ne buwaje ni pomsty, ni zrady,
Bo to je druzi z mista Hradyz'k.

3
Artysty i wczeni, i biznesmeny (niby)
Wsi łjubljat' pojisty kopczenoji ryby.
I jidut' dałeko, dałeko, dałeko toji ryby zarady,
Bo to je ryba z mista Hradyz'k.

4
Tut more ryby i diwoczoji wrody,
Tut majże nemaje pohanoji pohody.
A kruczi Pywychy,– to je misce widrady
W mojemu kochanomu misti Hradyz'k.

5
I ja zaproszuju wsich u misce mojeji widrady,
Bo to je wolne, bo to je demilitarizowane,
Bo to je kochane misto Hradyz'k.