Ja w sobi widkryła
Bezmeżnu łehkist' tiła,
Szczastja chwylja pidchopyła.
Chowaje prawdu bezmeżno szczyryj dotyk
I hrije ruku mij czudo-druh narkotyk.
A ja zi steli rozhljadaju fejerycznu kazku,
Obyraju swij tajemnyj prostir wariantiw
Ałe mołju ne każy, bud' łaska.
Zwidky wzjałos' dżereło tych tajemnyczych sniw.

Pryspiw:
Znajesz, ja wże ne hraju,
Ja slozy ne chowaju.
Za dwa kroky do kraju
Trymaj mene, błahaju!

Obernułys' sny usi u huczni koszmary,
I zazyra ahonija u duszi pidwały,
Za poloty rozpłaczusja u dykyj sposib –
Ja buła kołys' potribna, a teper os' ja!
Ja szukaju wymykacz na słabkomu tili,
Prokłynaju tych, chto daw w otruti rozczynytys'
Sterły hraty ta zabrały cili,
A ja też dumała, szczo zmożu zupynytys'.

Pryspiw