Bezkraje hłyboke nebo
Zakowtuje chmary holi;
Myt' tomu szcze buło switło,
Ta skowuje nicz powoli.
Załyszywsja slid na dorozi,
Czy kraplja w prozoromu mori.
Mij spohad szcze swiżyj dosi –
Łitały ptachy na woli.

Prominnjam bezhłuzdych idej
Tak łehko sebe zaslipyty,
Ne baczyty zwycznych reczej,
Bezwychid' u tomu zhubyty.

Stari dni styrajut' nowi,
Chowajut' betonu płyty.
Zaljakujut' pljamy krowi;
Iłjuziju łehko stworyty.

Prominnjam bezhłuzdych idej
Tak łehko sebe zaslipyty,
Ne baczyty zwycznych reczej,
Bezwychid' u tomu zhubyty.
Dumky wsi pryczynni wtekły,
Zabrały z soboju nespokij,
Łysz spohady dymni moji
Trymajut' mynułoho dokir.

Na wtomłenu zemłju ljahajut'
Szljachiw siri hraty,
Suchu biłu stełju
Zakutujut' temrjawy szaty.
Naw’jazływyj zdohad
Szcze trochy i wyznaczyt' roli,
I mij swiżyj spohad –
Łitały ptachy na woli.