Jak bili chmary u wikni,
Mynajut' bez upynu dni,
I spokoju tak mało w nych.
Ziw’jane łystja.
Chołodno pachne unoczi
Swiżymy krapljamy rosy,
A w deń rosa doszcziw slipych
Tecze kriz' palci.

W drimływij tyszi riże słuch
Hłuchych ważkych sokyr des' stuk,
I dykyj ptach wtikaje z ruk.
Spijmaty b szczastja.
Tak newhamowno czas łetyt' –
Suchij trawi ne dowho tlit' –
Joho spynyty chocz na myt'
Nijak ne wdast'sja.

Mis'kyj pejzaż za brudnym skłom,
Odnomanitno stiny tłom.
Masa obłycz pokrytych złom.
Bajduża pidlist'.
Bołjuczi dokory w oczach.
Postati t'mjani w dzerkałach.
Tiń temnych wułyc' kryje strach.
Barwysta dijsnist'.

Widhomin wid hucznych podij.
Pid stupnjamy stikaje hnij.
Nahrana szczyrist' – radist' w nij.
Slidy na bruku.
Terpkyj des' nenawysti smak
Chowajet'sja w rożewych snach.
Najiwna prawda w zdohadach.
Tiła bez duchu.