Nechaj czerez sto dniw, sto dniw
I orchideji w’janut'.
Łita pokosom na sterni –
W nych pam’jat' ne ziw’jane.
Tak mało ty meni skazaw –
Poczuw ja tak bahato,
Mabut', swoju ty dołju znaw
J za pisnju wże zmahawsja.

Pryspiw:
Dopoky baczu nebesa jasni,
Horityme w mojemu serci watra,
Meni ty zapowiw swoji pisni,
Twij zapowit wykonuju ja swjato!

Nechaj sto raz: do dna, do dna –
Załyszyt'sja chocz kraplja.
Z-pomiż usich piseń twoja
Bodaj na krapłju kraszcza.
J nechaj wsi dohorjat' swiczky
I kwity wsi zaw’janut',
Winok zaliznyj nawiky
I pam’jat', szczo ne w’jane!

Pryspiw