W syńo-syńomu kwitni,
De Karpaty moji,
Soncja cwitom rozkwitła
Dywo-kwitka zemli.
Usich barw pereływom
Skwitłyj hory jasni,
Dywokwitno, zwabływo
Ty wsmichnułas' meni.

Pryspiw:
Soncecwit, soncecwit, –
Zołote wyszyttja,
Oczi jasni, mow swit,
Jak trojandy wusta!
I czomu stilky lit
Nam ne cwiw, nas ne hriw
Soncja cwit, krasnyj cwit,
Soncecwit, soncecwit?!

Dzwonom pisni zrynajut'
Najszczyriszi słowa –
Wsi strumky nam spiwajut',
Szczo łjubow rozcwiła.
Wirju ja: ne zaw’jane
Soncja cwit zołotyj,
I łjubow połum’jana
Bude zawżdy cwisty!

Pryspiw