Na Wysokim Zamku,
De buw knjażyj dwir,
Dużyj dub izmałku
Storożuje Ł'wiw.

Oj, na tomu Zamku,
Knjaz' jak pomyraw,
Bilja joho ganku
Żołud' prorostaw.

Rozpowiły słuhy
Knjazewi pro te,
Ne upadut' mury,
Jak toj dub zroste.

Bo toj dub wid duba,
Szczo w nasz rid proris
J ne odnu pohubu
W swojim wici znis.

I po dowhij dumi
Knjaz' na te powiw,
Win nawiky dubu
Ł'wiw swij zapowiw.

Jak striła, majnuły
Hen roky, roky –
Neznyszczenno mury
Stały na wiky.