Moji lita – dostyhłyj sad,
Na kryłach pisni łystopad,
Żowtometełycja mete,
Mene u newihljad' wede.

Pryspiw:
Osiń, osiń ne poprosyt'
Soncja, sołodu, tepła,
Wse, szczo lito w poru kosyt', –
Wsim tym osiń zacwiła.

Szczo u duszi ja pryberih? –
Dałeki obriji do nih,
I neba zhirkła synjawa –
Zawualowani słowa.

Pryspiw

Dostyhłyj sonjach i swicza,
Oczyma w bezwist' kałancza,
Jak dwadcjat', trydcjat' lit nazad,
Ce znowu mij – mij łystopad!

Pryspiw