I znowu wokzalni perony,
Na linijach syni wohni,
Hrymljat' buferamy wahony,
Wsmichajut'sja druzi meni.

My razom projszły wże czymało
Dałekych j nełehkych dorih, –
Wsiljake w mandriwkach buwało,
Ta drużbu z nas kożen zberih.

J s'ohodni, ce szcze ne wostannje,
Zihrajut' kozac'kyj nam marsz;
Z rokamy wse bilsze bażań je
Nażyty mandriwocznyj staż.