Hory moji u tumani –
I nemaje dnja, switanku,
Na bidu sobi i mami
Ja łjubłju, łjubłju lwiw’janku.

Jak zazwyczaj – po newoli
Rozmynułys' naszi doli,
Ja kryczu wże iz-za Sjanu:
Widhuknys', moja kochana!

Zupynywsja Misjac' hożyj,
Rozhubyłys' dni pohożi –
Czerez noczi, dni i ranky
Łynu sercem do lwiw’janky.

W neji oczi syni-syni,
Na szczokach jiji rum’janky –
Hen w us'omu hałycz-kłyni
Nema kraszczoji kochanky!

Wże nemaje dnja, switanku,
Bo na wsi swity tumany,
Jak znajty moju lwiw’janku,
Pidkażit' meni, lwiw’jany!