Wesnoju kwity ne cwitut' –
Wony horjat' wohnem kochannja,
Jich pełjustky tak szczyro żdut'
Witriw zwabływoho winczannja.

Kriz' dowhi noczi my iszły
Bez tini smutku, bez wahannja,
Teper wsi kwity rozcwiły
J żyttja widkryte dlja kochannja.

Horimo ż bo, jak kwitiw cwit,
Tak niżno, szczyro, połum’jano,
Szczob swit wesełkamy rozkwit
Wełyczno j mrijływo rizdwjano!

Szczob zadzweniły nebesa
Wsich sołow’jiw zemli pisnjamy –
Kochajmo ż bo, koły wesna
Horyt' kwitkowymy wohnjamy!