Mandruju u zwukach, słowach,
Oskołky mełodij zbyraju,
De neba dzwinka synjawa,
De zori w switanni zhorajut'.
Netlinni tam duszi mytciw,
Szczo wmerły za prawdu narodu,
Nespiwani jichni pisni,
I jich nerozwijanyj rozdum.

Pryspiw:
Aura Zemli – syni nebesa,
Tam żywut' pisni, tam duszi krasa,
Sribnoju strunoju do łjuds'kych serdec',
Dumkoju żywoju, sprahoju czudes!

Ozdoboju w synich switach
Zorije dusza newidoma,
I łyne, mow z iriju ptach,
Nezwroczena pisnja dodomu.
Łjahajut' u strofy słowa,
Prydumani w nebi poetom,
Dowerszuje mowy dywa mełodija
Switłoho retro.

Pryspiw