My Kyjiw zdobuły
Pomerły worohy
Chto sam izdoch,
Koho my zadawyły
A zawtra – Na Moskwu!
Wpered!

My wzjały Kyjiw, kołoworotom
Widsuteniło pekelnym krykom.
Horbate sonce, krywawym rotom
horiło w nebi smijałos' rykom.

Nezdara czorna, łeżała doli
Chto sam izdoch, koho dawyły
W szałenim tanci, skażeni kuli
Od łjuti krykom, od łjuti syły...
Wpered!

My wzjały Kyjiw, – pid lichtarjamy
Kołysze witer weczirni chaszczi.
U czornij rami, pekelnij rami,
Rozderte nebo, rozderti paszczi.

Ty, u koho i nerwy – bandura,
W czyjim serci rydaje rab, –
Stań szulikoju, wowkom, buj-turom,
Tilky prosto, prosto – na Murom –
Zahrabowane hrab!

Ty, szczo zmyrszawiw u korosti,
Wyhnojiw własne im’ja, –
Wsju pałjuczu otrutu złosti
Na susalne złoto Kremlja.
Za naboji w stinach Sofiji,
Za krywawu skrutu Krut, –
Chaj moskows'ke serce Rosiji
Połowec'ki psy rozderut'.
Wpered!