Wykonawca: Rodynno-pobutowi pisni
Słowa i muzyka: народні |
Oj witer wije j witer powiwaje, witer powiwaje.
Oj maty doczku j pro żyttja pytaje, pro żyttja pytaje.
– Pytaj, mamo, siroho ż utjaty, siroho ż utjaty.
Oj sire że utja j na more ż noczuje, na more ż noczuje.
J wono że moje oj use ż hore czuje, use ż hore czuje.
Perwe że hore – swekrucha ż łychaja, swekrucha ż łychaja.
A wtore że hore – dytyna małaja, dytyna małaja.
A tretje że hore – mij myłyj rewnywyj, mij myłyj ż rewnywyj.
Ide że w połe, u połe ż j oraty, u połe ż oraty.
Bere ż mene j woliw pohonjaty, woliw pohonjaty.
– Oj, hej, hej, woły że, woły połowyje, woły że połowyje.
Oj projszły że moji lita że mołodyje, lita że mołodyje.