Raz kozak u pochod sobyrawsja,
Woronoho konja j osidław.
Koło ńoho diwczyna stojała,
Win diwczynu swoju whoworjaw.

– Ne żurysja, diwczyna, za mnoju,
Ja z krowawoho boja wernus'.
Jak ne wiz'me łychaja hodyna,
Ja j nawiky z toboj zaruczus'.

De wzjałasja łychaja hodyna –
Łycha zwistka iz boju pryjszła:
Czornobrowyj u poli zahynuw,
Ostałasja diwczyna sama.