Oj siw Chrystos ta weczerjaty.

Pryspiw:
Szczedryj weczir, szczedryj weczir!

– Oj sidaj, neńko, do nas weczerjaty.
– Oj spasybo, synku, za cju weczerinku.
Oj daj, synku, ta rajs'kije kłjuczi.
Ta j poodmykaty raj i pekło.
Ta j powypuskaty wsi prawedni duszi.
Oj odniji duszu ta j ne widpuskaty.
Oj odna że dusza tjażko sohreszyła.
Oj otca i neńku ta j nałajała.
Wona ne nałajała – tilko podumała.
Tilko podumała – ta j to w pekło wpała.