Wyjut' witry po Kubani, wyjut', zawywajut',
Czorni chmary w kuczu honjat', hore nawywajut'.

Smutni zory połychnuły po ridnomu kraju,
Stan kozaczyj roztrawyły, jak orłynu staju.

Brat pidnjawsja proty brata, syny – proty bat'ka.
Poruszena, rozmetana sława nasza, bratko.

Po Sybiru j za kordonom stonut' kozaczeńky,
W ridnych chatach i stanycjach prawjat' woriżeńky.

Mały zemłju, mały dołju, ta wse ce propało.
Zli worohy zahubyły, ta j woli ne stało.