Ja znyk, ja zwyk
Tebe pryrik
My jszły, spyny
Bez ruk zciły

Ja – nezhraba

Daj łysze znak
Koły wpasty nawznak
I jakszczo pide ne tak
Nahadaj, szczo ja – brat
Ja pidu krok u krok
Ty – mij ostannij kowtok
Bo ja wirju Tobi
Koły jdesz po wodi

Ja – nezhraba

Tak! Ja pociłuju tebe
Smak! W moji huby pływe
Ty! Ne poperedyw mene
Znaw! Szczo ja zradżu Tebe

Chto? Pislja c'oho pide?
Chto? Rozipnet'sja i de?
Jak? Ja zakinczu cej deń?
Chto pożalije mene?
Ja – nezhraba!

Ja neczystyj z was usich, ta szczo porobysz
Ja wże z’jiw toj chlib, szczo Ty wmoczyw i wwiw
U mene satanu, radij Uczytełju!
Merszczij u Hetsymans'kij sad!
Ty mabut' radyj, szczo ja wse zrobyw jak Ty zamysływ?
I szczo s'ohodni na osyci ja powysnu?
I szczo mojim im’jam wsi budut' prokłynaty?
"Szczo ty zadumaw – roby ne zupynjajsja,
Nezhraba!"

Z’jidaje sorom wsi moji słowa
Chocz kamenujte, ja jdu do kincja!
Zihnet'sja i zapłacze osyka
A ja jedynyj buw, chto zawżdy w tebe wiryw!

Ja jdu do kincja
Zawżdy w tebe wiryw