Oj, czyje ż to czyje, czy je ż wono hore.
Moju duszu wohnem obpekło.
Czajku witrom zakynuło w more,
Czajci sztormom złamało kryło.
Chyżyj witer łama jiji,
Obpikaje woda kryżana.
Des' schowałys' za chmary suzir’ja
I wona załyszyłas' odna.

Pryspiw:
Ptacha krykom napownjuje hrudy,
Ptacha płacze, nemowby dytja.
Tilky nebo toj hołos ne czuje,
Iz połonu nema worottja.

Ałe moho sercja małeńka żaryna
Szcze pałaje nad wyrom wody.
Bo nadija wmyrat' ne powynna,
Bo sylnisza wona wid wody.
Dlja nadiji i hore ne hore,
Z neju łehsze najważcza bida.
Stychne witer, wpokojit'sja more,
Tilky bidnoji czajky szkoda.

Pryspiw

Oj, czyje ż to czyje, czy je ż wono hore.
Moju duszu wohnem obpekło.
Czajku witrom zakynuło w more,
Czajci sztormom złamało kryło.