Oj, jak bude ważko, synu, u dorozi,
Oj, jak hore zdijme hołowu swoju,
Pryhadaj, szczo ja za tebe u trywozi,
Ja tebe czekaju i łjubłju!

Pryspiw:
Nechaj steżynoczka chreszczata
Wede do mamy na porih,
Bo najteplisza w mamy chata
I najsmaczniszyj w mamy chlib!

Oj, jak bude ważko, donju, na steżyni,
Bo żyttja projty – ne połe perejty,
Pryhadaj, dytyno, mamynu chatynu
I jakoho rodu, donju, ty!

Pryspiw

Oj, jak bude ważko, doneczko kochana,
Ty nadiju j wiru zabery u put'
I łety, dytyno, u swity neznani,
Tilky ridnu zemłju ne zabud'!

Pryspiw (3)

I najsmaczniszyj w mamy chlib!