W pusteli syzych weczoriw,
W poljach bezmeżnych proty neba
O, skilky sliw
I skilky sniw
Meni nasnyłosja pro tebe!

Ne znaju, chto ty,
De żywesz,
Koho myłujesz i hołubysz.
A znaju – ty czekajesz też,
Trywożno whadujesz i łjubysz.

Pryspiw:
Nechaj ce – wytwir samoty,
Nechaj ce – wyhadka j omana!
Mojemu sercju snyszsja ty,
Jak morju snjat'sja urahany.

I ja pryjdu w żyttja twoje.
Tebe, neznanuju, wpiznaju,
Jak syn wyhnancja wpiznaje
Prykmety bat'kiws'koho kraju.

Ja rady c'oho ładen żyt'.
Wsi inszi chaj prochodjat' mymo,
Aby w powtorach ne zhubyt'
Odne, swoje, nepowtoryme.

Pryspiw