Bezduszne tiło a w ńomu smutok i brechnja
Wono bez sumniwu wbywa
I zabuwa, i zabuwa
Joho szcze mistom nazywa
Moja dusza wwes' czas błuka
Sama sebe u prostorach szuka
Ne spyt' i szczo noczi turbuje mene
A w mojij hołowi postijna wijna
Bez łjubowi ta woli – ce dnyna moja
Ja szczo noczi ne spłju, bo baczu tebe

A dumky, jak bdżoły, żywut' w meni
I łjubow tymczasowa pomyraje des' na dni
Na dni sirych wułyc' de czas bezkarnych dniw,
Ałe ja żywu...
Daj meni kryła, daj meni adresu de wolja żywe
Daj meni nadiju, chaj łjubow mene ne myne

I kożna myt' w meni hrymyt'
Ta krowoteczu sumu ne spynyt'
W meni bołyt', w meni bołyt'
I prahnu ja kajdany rozczepyt'
Ahresija, ruch i kryk bidy
Mene nasztowchujut' zawżdy
znykaty w sirych stinach nory
I tut jak zawżdy ja znyka
I mriji czas moji wbywa
Łjubow dlja wsich tilky słowa
Nezrozumili słowa i falszywi ziznannja
Newidome dlja wsich twoje isnuwannja

(Reczytatyw)
Isterija w misti jak zawżdy, ne szczyrist', asfalt, neonowi wohni,
Kazyno, hroszi, powiji, bomżi,
Wse szczo ja baczu ne zdajet'sja meni,
Ne znajoma atmosfera, matjuky na stinach,
Bezporadna łjudyna, bezporadna krajina,
Kryminał, nowyny, popsa
A chtos' i dosi dumaje szczo ce wolja