Wse poczałosja z niczoho i zakinczyt'sja niczym
Chto zawżdy buw rabom, toj załyszyt'sja nikym
Chto zabuw swoju mowu, toj prokynet'sja nimym
Chto ne znaje pro dobro, toj zawżdy bude złym
Cej swit hotuje pomstu dlja newynnych łjudej
Wony ne baczat' slozy z mamynych oczej
Wony jdut' na wijnu, pidpysujuczy zradu
Dajut' czuże żyttja – w zamin berut' władu
Swit ne stojit', win ide krok za krokom
Nese nowe zło sylniszym potokom
Represiji, wijny, henocydy, hołokosty
Rasowi neriwnosti, terakty i pomsty
Kożen deń nowi chworoby i neznajdeni liky
Kożen deń chtos' nowyj wkoroczuje wiku
A zło ne spyt', bida ne chodyt' sama
Wony moljat'sja pro te, szczob buła tretja wijna

Kudy my jdemo stilky lit? Podywys', jak hyne swit
Pryjde czas dlja żyttja, zasmijet'sja wsja zemlja

Włada switu w odnych rukach
Kartyna prawdy widkryta w odnych oczach
Z’jawyłosja zapytannja – jaka cina łjudyny?
Koły dity wmyrajut' wid zwyczajnoji wakcyny
Poky wony b’jut'sja za prawljacze krisło
Chtos' za sołomynku trymajet'sja micno
Dlja czoho jim hroszi? Wony znyknut' bezslidno
Kapitały rostut', łjudy wmyrajut' wid snidu
De anheły naszi? Newże zabuły pro nas?
Brat wbywaje brata w c'omu switi obraz
Ide wijna za naftu, zadumajtes' na myt'
Chtos' za korysnu kopałynu u hrobi łeżyt'
Chto ne znaje pro dobro, toj zawżdy bude złym
Chto zabuw swoju mowu, toj prokynet'sja nimym
Chto zawżdy buw rabom, toj załyszyt'sja nikym
Wse poczałosja z niczoho i zakinczyt'sja niczym

Kudy my jdemo stilky lit? Podywys', jak hyne swit
Pryjde czas dlja żyttja, zasmijet'sja wsja zemlja

Swit wpade nam do nih
Roztane wohoń, zapałyt'sja lid
Zabudemo pro bil, wstanemo z rujin
Pryjde nowe żyttja dlja kożnoji z krajin
Diznajemos', jak wid żyttja radity
Ne poczujemo nikoły, jak płaczut' naszi dity

Wse poczałosja z niczoho i zakinczyt'sja niczym
Pryjde czas dlja żyttja, zasmijet'sja wsja zemlja