Czy tobi ne nabrydło spiwaty pro nenawyst', łjubow?
Pro sercja rozbyti w krow i pro szczastja, jake znow
Pomyłyłos' u czasi, prostori i uwijszło
W żyttja czuże, wlizło u czuże wikno?

Wże skinczyłys' hroszi, wmerła nadija
Na mojich rukach, zapiznyłasja szwydka.
O, jak ja tebe kochaw, ałe ty ne widczuwała
Hłybyny mojich sliw, toż prosto zabud',
Chwylja nakryła nas usich.

Pryspiw:
Use, szczo nam potribno je w apteci,
Meni zdajet'sja ja zakochawsja znow.
Use, szczo nam potribno je w apteci,
I serce b’jet'sja, czy ce łjubow?
Łjubow...

Wira wrażena smertju nadiji zastrełyłas' wnoczi,
Ja załyszywsja ni z czym, ja błahaju, ne mowczy!
Bo moje żyttja wże zdajet'sja i ty swidok c'oho,
Napownjuj chot' szczos' sensom, poky ja jdu na dno.

Pryspiw