I swiża kraplja poczuttiw z twojich oczej
Daruje meni spokij, daruje nadiju.
I te, szczo inodi ja zabuwaw – wże ne ważływo.
Ce wse nemaje sensu. Ce wse nemaje sensu,
Jakszczo ty widczuwajesz, szczo ty żywesz (4)

Pryspiw:
Możływo, ce twij ostannij szans
Skazaty kożnomu, chto ty je!?
I ne czipaj moje żyttja!
Ne rujnuj swoje! Ne rujnuj swoje! (wes' kupłet – 2)

I swiża kraplja poczuttiw z twojich oczej
nahaduje mynułe, robyt' tebe wrazływym.
A te, szczo inodi ja zabuwaw – wże ne ważływo.
Ce wse nemaje sensu. Ce wse nemaje sensu,
Jakszczo ty wiczuwajesz, szczo ty żywesz (4)

Pryspiw