Kozak pered bojem poprawyt' stremena,
Odjahne kozac'ke wbrannja.
Po-persze, kozak pociłuje diwczynu,
A potim pohładyt' konja.

Konja pryhołubyt': "Proszczajte, switłyci,
De sokom nałyti sady".
– Kozak, daj konju woronomu napyt'sja
Iz riczky chołodnoj wody.

– Buwaj że zdorowa, ja skoro wernusja,
Jak tilky ne zhynu w boju.
Jak sira ptaszyna w sadu zaszczebecze,
Ja znowu do tebe wernus'.

Machnuw win chustkoju: "Buwaj że zdorowa!"
A slozy kotyłys' z oczej.
A kiń woronyj b’je kopytamy w zemłju,
W haju zaspiwaw sołowej.

Kozac'ku kytajku zakynuw za płeczi,
A kiń woronyj zairżaw.
A witer bujneńkyj rozduw jomu czuba,
Kozac'kyj żupan rozkydaw.