Hej buwały chmary,
Ta buwały buri
W naszij Ukrajini.
Ne buło ż nikoły
Takoji nawały,
Szczo terpymo nyni.

Hej ta jak zwełysja
Zi schodu j zachodu
Dwi czorniji chmary –
Wkryły nasze nebo,
Pryduszyły naszu zemłju,
Jak złowisni czary.

Schowałosja sonce
I prynyszkły łjudy
U tjażkij newoli:
"Wże nam ne diżdatys'
Poky kinec' switu
Ta kraszczoji doli".

Hej ałe jak dmuchne
Ta bujneńkyj witer
Z Wołyni j Polissja,
Zakłubyłys' chmary...
"Może, bude łehsze?" –
Des' szepit pronissja.

Hej ałe jak wyjde
Z lisiw i jaruhiw
Ta UPA zawzjata,
To worohy łjuti
Ne znajut', de ditys'
Ta kudy wtikaty.

Hej a poperedu
Na woronim koni
Sawur wyjiżdżaje,
Błyskawkamy meczut'
Stałewiji oczi,
Hromyt'-promowljaje:

"Hej zbyrajtes', druzi,
Smiływi ta dużi,
Na bij z worohamy –
Zdobudem derżawu
Sobornu ta wilnu
Swojimy rukamy!"

Jak nabraw rozhonu
Swiżyj witer woli
Z sławnoji Wołyni...
Hej UPA huljała,
Chmary rozhanjała
Po wsij Ukrajini.

Projasnywsja zachid:
Szczezła odna chmara –
Prokljata nimota...
Ałe tysne, duszyt',
Sonce zastupaje
Moskows'ka hołota...

"Ne kinec' szcze, chłopci,
Powstanci-mołodci,
Ne załyszajte zbroju!
Jak ne rozżenemo
Bilszowyc'ku chmaru,
Ne bude spokoju..."

– Prawda, komandyre,
Nasz Sawure – Kłyme! –
Powstanci hukajut'.
W UPA heroji
Zawzjato ruszajut' –
Nechaj woroh zhyne.

Os'-os' sonce zijde,
Z-za chmar wolja wyjde
I tryzub zasjaje...
"De ż ty, komandyre,
Nasz Sawure-Kłyme?
De?" – UPA pytaje.

Na Orżiws'kim poli
U tjażkomu boji
Komandyr wmyraje.
Bytys' do zahynu
Za wilnu Wkrajinu
Zapowit składaje.

"Nakaz komandyra...
Nasz Sawure-Kłyme!.."
Powstanci hołosjat'.
Pro Sawura-Kłyma
Sławnymy bojamy
Sławu skriz' roznosjat'.