W moment krasy kraj oka riże,
Łowysz kajf; pohljady, bardjury.
Striljaje ranok soncem,
Iz brudnych nowyn wybłyskuje wsja prawda.
Wsi choczut' tebe, wsi znajut', szczo ty –
Pryrodnij "sałat" iz wohnju i neba,
Na dwori płjus sim, na starti koty!
Ja idu, ja żywu, i meni wse

Dywno!

Ne możu ja wpysatys' w terminy twoji taki,
Nadmirno korotki!
Ty stawysz mene u "ramky twaryn"
Wtim, znajesz, my z toboju
Czymos' wse taky schożi!
Ja dumaw znajty, ja dowho czekaw,
Koły widijdut' wsi syhnały znyzu.
Nareszti ja tut, nareszti znajszow,
Nareszti ja baczu, ja jdu do tebe.

Je! Wa-cha-cha! Je! Wa-cha-cha! Je! Wa-cha-cha!
Ja jdu do tebe
Je! Wa-cha-cha! Je! Wa-cha-cha! Je! Wa-cha-cha!

Miż tr'oma steżkamy,
Miż dwoma switamy,
Miż semy witramy,
Miż wsima żyttjamy,
Znaju ja ne wczasno, znaju może ważko
Ne wteczesz wid mene,
Bo ja wże jdu do tebe!

Bo ja jdu do tebe!

Bo ja wże jdu do tebe!