Preswjataja Diwa,
Diwa Marija
Syna rodyła.

Syna rodyła.
Sporodywszy, wona,
Diwa j Marija,
Jo kupała.

Jo kupała.
Tr'och nytoczok szowku,
Szowku powywaw
Issukała.

Issukała.
Issukawszy, wona,
Diwa Marija,
Zasmutyłasja.

Zasmutyłasja.
Prylitajut' k Diwi,
Diwi Mariji,
Ta j dwa janhoła.

Ta dwa janhoła.
Siły wony k Diwi,
Diwi Mariji,
Na prawe płecze.

Na prawe płecze.
Zahljadajut' Diwi,
Diwi Mariji,
U biłe łyce.

U biłe łyce.
– Oj czoho ż ty, Diwa,
Diwa Marija,
Zasmutyłasja?

Zasmutyłasja.
Czy ty swoho Syna,
Syna-janhoła,
Ne poznała?

Ne poznała.
Ochrestywsja twij Syn
Isusom Chrystom
Na Jordani.

Na Jordani.
Oj tam na Jordani,
Pry tychij riczci
Prostojała.

Prostojała.
Na zachodi soncja
Try koroli wweczeri
Wyjizdżały.

Wyjizdżały.
Oj szczo perwyj wyjszow
Z myrrom, z kadyłom,
Ta j pomyrruwaw.

Ta j pomyrruwaw.
A szczo druhyj wyjszow
Iz sribłom, i złotom,
Ta j podaruwaw.

Ta j podaruwaw.
A szczo j tretij wyjszow
Swojeju kwitoju,
Ta j okwituwaw.

Ta j okwituwaw.
– Oj kwituj, kwituj że,
Nasz myłyj Boże,
Ta j nad namy.

Ta j nad namy.
Oj ne sam z soboju,
Z swojeju żenoju
Ta j z ditkamy.

Ta j z ditkamy.
Pozdorowljajem tebe,
Pane-hospodarju,
Ta z swjatkamy!