Ja choczu pysaty, choczu żyty,
Ałe ostannim czasom ne wychodyt'
Mynułe, jak ta tiń, po slidam za mnoju chodyt'
A ja pałju mosty, łyszaju szramy błyz'kym łjudjam
I poworotiw tak bojus', bo ne znaju szczo zi mnoju bude
Szukaju ja natchnennja, po noczam sydżu i pyszu
I muzyka, szczo u hołowi, postupowo robyt'sja tychisze
Dusza litaje nad zemłeju, a ja i dali mriju neju
I choczu szczyrosti... powir,
Ja namahajusja zabuty i widczuty rytm żyttja!
Jake szryftom napysane, nemow stattja w hazeti
Ja ne wytrymuju usich cych piruetiw
I slipo dywłjus' w nikudy
Spohady wbywajut' duszu, ałkohol wbywaje tiło
Znowu p’jani noczi temni, ja szepczu im’ja nesmiło
Ja, ty, znowu ja i znowu ty... ja szepczu tobi: "Prosty..."

Pryspiw:
Ne buwaje czudes i ne zbuwajut'sja mriji
Teper żywyj tilky czas i win styraje nadiji
A my po chwyljach pływem, i witer duje u spynu
Nasz czowen po tecziji, ide za czasom płynu

Ja u poszukach natchnennja zamykajusja w sobi
Nezałeżno wid hodyny, nezałeżno wid doby
Pam’jataju kożen ranok, pam’jataju kożnu myt'
Iz nadijeju u serci, dumaju, szczo wse prostyt'
Ja chotiw szczob buło łehsze, sterty z pam’jati use
Dumaw, bude spokij j tyszu u sobi win prynese
Pyszu ci rjadky noczamy, sydżu doma dnjamy, znow pyszu
U rjadkach jak zawżdy spokoju proszu
Sercja wże nema, rozbyto na kusoczky
Ta wony wse pyszut' pro mynułe stroczky
Wse czastisze dumaju pro nebo
Ta wono nahaduje pro tebe
Synje, nedosjażne i hłyboke...
Ja dobywsja c'oho, znowu odynokyj.
Pryncypy żyttja dawno poblidły
Kraju wże ne wydno... ja żywu...
Pozytywu mało, wse propało, nu a dali szczo?
Znaju prosto, szczo projde, znaju szczo proszczu

Pryspiw (2)