Ja chotiw pity, ta ne maw wże sył,
Szczob staty z brudu.
Ja kryczaw, szczob chtos' poczuw –
Ta usta moji napowneni płottju.
Płottju tych, koho ja łjubyw,
Komu wiryw, komu buw potriben.
Płottju tych, koho ja ubyw zarady sebe...
Tysjacz sebe...

Ja swjatyj! Ja swjatyj!

Tiło wymaszczene medom spuchłe,
Rozpuchało wid ukusiw murachy.
A ja powzałych tarhaniw,
Szczo chotiły pestoszcziw ta łasky.
Jak tilky ja, sotni tysjacz
Miljony ja, i tilky ja!
Sotni tysjacz miljoniw raziw
Zakochuwatys' w sebe –
Ja sebe kochaju!
Tomu, szczo

Ja swjatyj! Ja swjatyj!