Ja hrebu
Po hr'obanij krajini
Po mojij Wkrajini.
Po sumnomu kraju.
Wid sebe tikaju!
Ja tikaju!
Chtos' howoryt' pro nebo
Chtos' szepocze pro raj.
Ja tikaju wid sebe,
Ty wid mene tikaj
Ja tikaju!

Ja hrebu po krajini rozorenych sniw,
Żowto – Błakytno – Czerwonych,
Ja łyszaju krajinu rozirwanych sliw,
De miljony hukajut' proklony.

Moja krajina wtraczenych herojiw
Krajina atomu j łełek.
Pokryta pyłom dawnyny sywoji
"Hdje wolno dyszit russkij czjełowjek"

Tam de rostjat' urodiw
Bez imeni i rodu.
De jdut' na bij z narodom
Wid imeni narodu

Ja hrebu po krajini brechni i omany,
De Wsi wołajut' i nichto ne czuje.
De kożen druhyj je het'manom,
A kożen tretij – żebrakuje.

I wytriszczywszy oczi
Wsi czekajut' –
Jakohos' raju.
A ja wtikaju!
Tudy!
De Was ne maje
Obdurenych,
najiwnych i
pychatych
Jakym na wse czychaty...

Chtos' howoryt' pro nebo
Chtos' szepocze pro raj.

Ja tikaju wid sebe,
Ty wid mene tikaj
Ja tikaju!..