Mama płekaje dumu –
Żyttja, jak poczaty znow,
Mamo, ałe ż twoja brama – ne huma,
Szczoby syna wernuty w krow.

Ma – czastyna słowa,
Ma – czastyna druha słowa.
Miż nymy – brama, wsim znajoma.
A dali (w pisni) – koma.

Wyje mama zważaj...

Mama żadaje wse poczaty znow.
Żadaje w sobi rozczynyty swoho syna.
Ałe w syna łyczko – wże ne sunyczka.
Ty ne suń sunyczku w bramu, mamo.
Ty ne bawsja, ce – ne dije.

Wyje mama, aż szumyt' haj...

Mama – dwi czastyny odnoho słowa,
Jakszczo jich rozwesty, mamo, bude brama.
Ałe słowo "mama" – jake słowo!..
Wono stysłe, wono stysnute, wono ciłe,
Wono czułe!
Słowo "mama"! – ce zaczynena brama w
Mynułe.