Szczodnja
Wona jde nazustricz
U wbranni dywowyżnoho kroju.
Wwodyt' smich w mij mozok,
Nazywajuczy swoji diji hroju.
Pociłuj mene, mamo,
W sucilnu skronju –
Maw ja donju,
Ta ne wstyh jij dat' im’ja...
Tim’ja,
Łed' twerdisze wosku,
Mało b wytrymat',
Ta ne wtrymało mozku
I sirym, nebom sirym
Toj złynuw wnyz,
Załywajuczy oczi...
Tilky misto
Buło czyste.
Nacze.
Porynajuczy w siru zływu,
My jdemo, donju, do c'oho mista.
Posmichajuczys' bez upynu,
Prowodżajut' nas hidni żałosty
Łjudy,
Ridni łjudy.
I todi ja zwertajus' do tebe, ałe...
Twoji obrysy zwiw netanuczyj snih.
Ty pryjszła, donju, w swit razom zi mnoju.
W podarunok pidnesty ja ne wstyh
Take harne im’ja.
A nad mistom sonce rozsypom.
Synje sonce na tli zołota neba.
Nam ity wże, donju, treba...
I wyroste na majdani derewo,
I cwit joho zasjaje wsima koloramy naciji,
I wkryje płodamy rozumu wołełjubne
misto.
Derewo, im’ja jakomu ARBOR MUNDI.
Pociłuj mene, mamo,
W sucilnu skronju –
Maju ja donju, jak namysto.
Kriz' Siru zływu,
Kriz' Czyste misto
My jdemo.
Kriz' porożni mamyni oczi,
Kriz' zanedbani oczi inszi,
My mandrujemo razom, donju,
Pidnimajuczys' iszcze wyszcze.
Syłoju twojich dij
My jdemo
Syłoju.
Riwnoju je doroha,
Wirnoju
Hroju do cili krewnoji.
Wilnymy je diji twoji!
Pid namy sjajało sonce.