Tiło win mnożyw nożem.
Kydaw czastynamy tiła.
Wony wkryły switu pokrow,
Wmyrajuczy j ożywajuczy znowu.
Stała Zemlja, de buła Płot',
Szałom byw Żar, de buły Oczi,
Łłje Wodoju, de buła Krow,
Znykajuczy i z’jawljajuczys' znowu.
Ja, czastyna rozrizanoji Bohom łjudyny,
Jdu czerez obrij.
Seji hożoji dnyny kraju mriju swoju –
Siju raj!
Sumisz porodżuje sim’ja
Zi switła j wołohy neba.
Nastaje siczeń siwby,
Prostujuczy wid hańby do nadiji.
Ja, czastyna rozrizanoji Bohom łjudyny,
Jdu czerez obrij.
Seji hożoji dnyny kraju mriju swoju –
Siju raj!
Padaw misjac' na dołoni
Ta ne z dobroji upaw woli.
Panuwaw z noczi Neba Oreł
W zanechajanomu poli.
Szcze jaka może łjubow
Buty wyszcze jasnoho sudu?!
Łehkoju chodoju
Ide, zasiwajuczy płaj.
Seju ridnoju hroju Win
Sebe zweseljaje, Swjatyj Syn.
W winku z wohnju i sribła
Joho im’ja.
Zemnoju jde imłoju
Woanerhes.
Łjudyny maje tiło
Joho im’ja.
Z orłynoju hołowoju
Woanerhes.