Ruky nachodjat chołod, chranjaszczee teło.
Nohy uchodjat w pesok, hde rańsze bił kameń.
Mi prodłewaem czużoe wełykoe deło.
Naszy hłaza prywikajut wydet' skwoz' temja.

Łyca powernuti k juhu, otbrosyw
W zawtrasznyj deń
Krasnuju teń.

Sżataja kyst' prewraszczaetsja medłenno w palci.
Czutkye palci pronyknut za steni chłewa,
Prypodimaja mozołystie weky.
Za nymy beskrajnjaja step', w ożydanyy posewa.

Perewernuw wse ponjatyja,
Mi yskupaem swoj hrech,
Padaja wwerch.

Zastiwszye korny nad perewernutoj poczwoj
Peresichajut w ożydanyy nowoho hoda.
Mi – wernie łjudy poczwi, po-preżnemu procznoj.
Mi – sobyrateły skorosozrewszeho płoda.

Y esły wozduch tjażeł y nedwyżym –
Эto ne sztyl.
Wseho-nawseho pil.
Krasnaja pil.