Buw weczir chołodnyj, chocz lito bujało,
A w serci neżdanno wesna rozcwiła
Ty bili romaszky meni daruwała,
Try bili romaszky, nawiszczo słowa.

Pryspiw:
Łjubyt' – ne łjubyt'
I z żałem do bołju,
Nemow u bezodnju łetjat' pełjustky..
Łjubyt' – ne łjubyt',
Ta, szczo ce zi mnoju,
Nawiszczo marnuju czariwni kwitky.

Try bili romaszky, zbahnuty ne ważko,
Jaki ce żadani słowa, czariwni.
Ty niżno hornułas', a serce, jak ptaszka,
Z hrudej wyrywałos' na wołju meni.

Pryspiw

Otak worożyw ja, a zori smijałys'
I raptom – nema wże romaszok w ruci.
Pełjustoczky bili trawu prykraszały,
Meni ż załyszyłys' stebłynky odni.

Pryspiw:
Łjubyt' – ne łjubyt'
I z żałem do bołju,
Nemow u bezodnju łetjat' pełjustky,
Łjubyt' – ne łjubyt',
Ta, szczo ce zi mnoju,
Ja znowu szukaju czariwni kwitky.