Ja bez tebe prożyty ne możu ni dnja
I u snach nicz jednaje z toboju.
Jak mołytwu mołju, wymowljaju im’ja
Z szczastjam, niżnistju i dobrotoju.
Ja kochaju tebe i moji poczuttja
Zihriwajut' krasa twoja j wroda,
Najcinniszyj mij skarb i darunok żyttja,
Najdorożcza moja nahoroda.

Pryspiw:
Nahoroda moja –
Ty werszyna żyttja
I poczatok nebesnoho raju.
Nasołoda moja –
Ty mij chmil zabuttja,
Ja bez tebe spokoju ne znaju.

Ja do tebe pryjdu koły zijde zorja,
Bez ciłunkiw twojich ja chołonu,
Ty najkraszcza z usich, o łjubowe moja,
Ja czekaju nicznoho połonu.
Jak hirs'koji riky ty – strimka teczija,
Soncja żar i niczna prochołoda,
Ty – iskryste wyno, ty spokusa moja,
Najdorożcza moja nahoroda.

Pryspiw:
Nahoroda moja,
Ty – werszyna żyttja
I poczatok nebesnoho raju.
Ty nazawżdy moja,
W c'omu wpewnenyj ja,
Bo j mene ty kochajesz, ja znaju.