W mene brytwa duże harna, zaraz w technici prohres.
Ja hołjusja rehuljarno i poważaju cej proces.
I wona ratuje mene neobchidna zwyczka cja,
Bo ne możu ż ja zi sceny wdaryt' mordoju łycja.

Ot jakos' stoju, hołjusja, szos' pid nis sobi swystju
I u dzerkało dywłjusja, baczu – mołodist', tju-tju.
Z perspektywamy wse hłucho i z finansamy ku-ku,
I raptom siła meni mucha na pohołenu szczoku.

Jak obplowanyj ja stoju, do pidłoty ja ne zwyk,
Bo łyce ż ne kupa hnoju, unitaz abo smitnyk.
Ja schopyw jiji u żmenju i spysaw jiji w tyraż,
Szczob ne łazyła po meni, zatuljajuczy pejzaż.

Ałe raptom schamenuwsja, szczo zrobyw straszennyj hłum
I żachnuwsja, aż zdryhnuwsja, niby wdaryw mene strum.
Czom ja wołju daw spokusi, wbywczu ruku ne spynyw?
I ni w czim newynnij musi, jiji wiku wkorotyw.

Naszczo wzjaw ja hrich na duszu? – ce ż hańba na wse żyttja.
Ja ekołohiju poruszyw, diałektyku buttja.
Miż łjudynoju j mikrobom buła mostykom wona,
A ja dowiw jiji do hrobu i teper-ka nam chana.

Może, ta zabyta mucha, to buw nasz ostannij szans,
U żytti i tak ne prucha i konkretnyj dysbałans.
I teperka, Wenseremos, zajidjat' nas komari,
Jak ranisze ne speczemos' u ozonowij diri.

Chocz pryroda – sztuka sylna ta wrazływyj maje bik:
Bo use w nij dije spilno i bez muchy nam hapłyk.
On kytajci much pobyły i piszow zworotnij ruch:
Sami sebe rozpłodyły u seredowyszczi bez much.

Odnym słowom, jak wam mucha raptom sjade na czoło,
Ne robit' rizkoho rucha, szczob ne stałos' zapadło.
Bo i tak wże w nas rozrucha, a szcze pob’jem ostannich much.
Ni, chaj znaje kożna mucha – ukrajinec' mucham druh.

Ob’jednajmos' ratuwaty,zachyszczaty bidnych much,
Komunisty, demokraty, NDP, Narodnyj Ruch.
Jak pomożut' cij twaryni i parłament, i hrinpis,
To ne bude w Ukrajini ni infljacij, ani kryz.

Ałe, jak jiji spasaty? Nu, ce nijakyj ne sekret:
Urjad musyt' zakładaty cju twarynku u bjudżet.
Treba prostir jij stworyty i wałjutnyj korydor.
Os' todi budemo żyty i ne strasznyj hołodomor.

Zwolikat' nemaje czasu, chaj pidkłjuczyt'sja kabmin,
Treba wsju muszynu masu rozhljadat', jak protejin.
Ujawit' sobi: posucha, czy toj żuk wse pożere,
A jak je w rezerwi mucha, Ukrajina szcze ne wmre.

Ja w nowe tysjaczoriczczja razom z muchoju idu
I chaj sidaje na obłyczczja, obrażatys' ne budu.
Ce wona dlja mene – mucha, a ja dlja neji – muchodrom.
Chaj znajomyt'sja, chaj njucha, treba żyty nam razom.