Kyc-kyc

Ty na droti dałeko u Łwowi,
Awtomatyka każe "pik-pik".
W mene horło suche wid ljubowi,
Do szczoky pryłypaje jazyk.

Ty u trubci spytałasja: chto to?
Ja kryczu tobi: ce ja, twij Hryc!
Ja kochaju tebe, ja pryjidu w subotu,
Czekaj mene, moja kyc-kyc.

Bo bez tebe tut tak ne fajno,
My musym zustritys nehajno.
Ja samyj tut i ty tam sama,
Tak pohano, szczo tebe nema.

Ja turecki kupyw tobi tjeni,
Bo dlja tebe hroszej ne szkoda.
Ty zroby sobi oczi zełeni,
Budesz w mene, jak kinozwjezda.

A szcze wzjaw za sim hryweń kołhoty,
Dorohi, ałe ty ne dywys.
Ja kochaju tebe, ja pryjidu w subotu,
Czekaj mene, moja kyc-kyc.

Ja distanu specialnist "mechanik",
Jak zakinczu swoje PTU,
Twoji oczi pobaczu kochani
I nareszti tebe obijmu.

Ja pidu na waljutnu robotu,
Bo potribni mechaniky skriz!
Ja kochaju tebe, ja pryjidu w subotu,
Czekaj mene, moja kyc-kyc.

Bo bez tebe tut tak ne fajno,
My musym zustritys nehajno,
A jak strinemos – zrobym com-com
I budemo nawiky razom.

Ot ja sydżu w swojim hurtożytku,
Choczu spaty, a serce ne spyt.
Wono, jak hołub, zamknenyj u klitku,
Z mene rwetsja j do tebe łetyt.

Meży namy kiłometry drotu,
Os ty znowu propała kudys.
Ja czekaju tebe, czujesz mene, Hannusju,
Ja pryjidu w subotu, kyc-kyc.