Dałeko ż ty, brate, wid ridnoji chaty,
Ty wstyh pokochaty czużyj, nezachmarenyj raj.
Ta skrypka zahraje, i raju nemaje,
I serdce aż kraje, łetyt' u pokynutyj kraj.
Ta skrypka zahraje, i raju nemaje,
I serdce aż kraje, łetyt' w ridnyj kraj.

W kraju, szczo pokynuw w łychuju hodynu,
Ty b, może, zahynuw, a, może, – sowic'ka tjurma.
Teper ty – zamożna, poważna łjudyna,
I łysz Ukrajiny odnoji u tebe nema.
Teper ty – zamożna, poważna łjudyna,
I łysz Ukrajiny u tebe nema.

Zhadaj pro ostannje na wiczne proszczannja,
Zhadaj pro kochannja, czy buło nasprawdi wono?
Mowczat' chmaroczosy, łysz doszcz nacze slozy,
Bo ti czorni kosy wże bili, napewno, dawno.
Mowczat' chmaroczosy, łysz doszcz nacze slozy,
Bo ti czorni kosy wże bili dawno.

Odna tebe syła wsi roky żywyła –
Ce bat'ka mohyła, de mała by buty j twoja
Ta roky mynajut', nadiji wmyrajut',
I dity wże majut' inaksze, ne twoje im’ja.
Ta roky mynajut', nadiji wmyrajut',
I dity wże majut' ne twoje im’ja.

Czomu ż ukrajinci my wsi po odynci,
Czomu jak kaminci? Po switi rozkydaw nas czas.
Czomu nasza dolja ne z odnoho polja,
Czomu ż nasza wolja i dosi ne z’jednuje nas?..
Czomu nasza dolja ne z odnoho polja,
Czomu ż nasza wolja ne z’jednuje nas?..

Dałeko ż ty, brate, wid rinoji chaty.
Ty wstyh pokochaty czużyj, nezachmarenyj raj.
Ta skrypka zahraje, i raju nemaje,
I serce aż kraje, łetyt' w ridnyj kraj!..