U switi perekruczeń i obmanu,
De stilky chytrych i krywych dzerkał,
Tam, de za dobrym schowane pohane
Tak ważko widnajty swij ideał,
Szukaj joho ne borom, a duszeju,
Ne wir us'omu tomu, szczo błyszczyt',
Łysz Boże słowo mudristju swojeju
Nas nadoumyt' jak na switi żyt'.

Pryspiw:
Ne sotwory sobi kumyra – ni!
Bo można tak prodatys' satani.
Pered bahatstwom ty ne padaj wnyz,
Ne prydywljajs' do drib’jazku dribnyc';
Kumyra inszoho sobi ne sotwory,
Bo Hospodu dywytysja zhory.
Czym ty żywesz i szczo bażajesz ty.
Czy ty z dobra, czy ty iz marnoty.

Chocz ty prawytel, skupanyj u sławi,
Takych jak ty nema zdajet'sja dwoch,
Ałe ne wir u wyhadky łukawi,
Bo nad toboju suddja je Boh.
Jakszczo cju mudrist' budem pam’jataty,
To ne potrapym w pastku iz oman,
Odyn łysz obraz na chresti rozp’jatyj
Obereże nas ot bołjuczych ran.

Pryspiw