Wykonawca: Wiktor Szport'ko
Jak meni boljat' moji pisni –
Wy mene nikoły ne spytały, –
Jak wony weseli i sumni
Muczyły mene i katuwały.
Jak zlitajut' z wust mojich słowa,
Nacze ptacha z jawora na witri.
Ci słowa znajszła dusza sama,
Wy powirte, wy meni powirte.
Pryspiw:
Pisni moji, pisni – i radist', i żurba.
Pisni moji, pisni – dżereł dzwinka woda.
Ja żyw ne uwi sni, hrichiw ne rachuwaw,
Hospod' prostyt' meni, bo łjudjam ja spiwaw!
Jak meni boljat' moji pisni,
Jak wony mene ne widpuskajut',
I darujut' kryła czariwni,
I wohnem pekelnym serce krajut'.
Znowu pisnja maryt'sja meni,
Znowu sered noczi szczos' szepocze:
Może, pokochaje, może, ni...
Ja pidu za neju swit za oczi!
Pryspiw (2)
Ja żyw ne uwi sni, hrichiw ne rachuwaw,
Hospod' prostyt' meni, bo łjudjam ja spiwaw!