Nicz jasna, w nebi stilky zirok,
Ałe kożna iz nych je ne zajwa,
I nenacze do neba mistok
Prostjahajet'sja misjaczne sjajwo.

Pryspiw:
Zorepad, zorepad, zorepad,
Zori padajut' nam na dołoni,
Zorepad, zorepad, zorepad –
Jasni spałachy w nebi bezdonnim.
Nacze wohnyky zori horjat',
Jich twoji widprominjujut' oczi,
Zorepad, zorepad, zorepad –
Fejerwerky serpnewoji noczi.

A, jak padajut' z neba zirky,
Chaj w duszi jich pidchopłjujut' łjudy,
I nesut' u duszi kriz' roky,
I usich napiwsonnych rozbudjat'.

Pryspiw